Rüzgar bir şeyler anlatsa,
Dinlesem.

Neden sevgilerin dozunda eşitlik olmaz ki?
Neden karşındakini kendin kadar duygularına tutkun zannedersin ki?
Neden bile bile hayal kırıklığına uğrarsın ki?
Neden?

"Bahçede" şarkısını dinlerken;
Bir yaz gecesinde ateş böceklerini seyretmeleri, hanımeli kokularını,
Yönsüz yolsuz kanat çırpıp özgürlüğe uçuşları bile iki kişilik düşünmek...
Çok sevmekten mi?
Kendinden verebileceklerinin sınırsızlığını karşındakinden aynı ölçüde görememek mi hayal kırıklığını doğuran?
Ve hayal kırıklığı mı sonu getiren?